Vandaag zijn we in een andere (wandel)wereld beland. Na de overgang gisteren hebben we nu allebei het Finistere-gevoel (?), de spelling blijft tot het einde een verrassing! Vanochtend ontbeten we met een Spanjaard die 6 m/j samen met zijn hond loopt. De hond is een zwarte joekel die de hele tijd geduldig wacht maar bijna niet is te houden, zoveel zin heeftie. Hij loopt met gemak 40 km/d, zijn baasje doet zijn best. We liepen ze later vandaag voorbij, ik herkende hem....aan zijn hond.

We leven samen al weken in een afgesloten wereld en hebben echt geen idee, dat is ook een beetje eng. Ongetwijfeld staat de wereld ook nu in brand, hoeveel peregrinos er ook voor de wereldvrede of andere nobele doeleinden op stap zijn. Soms negeer ik de neiging tot NU of NOS.nl, ik doe pas week 24 (huh?) weer mee. We blijven op de hoogte van directe familie via blog, whatsapp en telefoon. Jelmer krijgt vandaag de sleutel van zijn appartement in Delft, Eva deed een goed tentamen en had haar disputsgala met een blitse date. We denken vaker aan mama, ze heeft geen idee van onze avonturen, dat is ook jammer maar goed zoals het is. We denken ook aan mijn tante Addie en wensen haar de komende weken alle sterkte.

We reserveren vandaag voor het eerst overnachting omdat er ter plekke maar 36 bedden zijn, rustig gevoel. We lopen door een typisch Galicie landschap, rustiek en landelijk en (dat ook) voortdurend op en neer. We zijn blij als we er zijn, het motortje gaat inmiddels eerder haperen. Pijntjes spelen op en verdwijnen weer maar sommige zijn inmiddels blijvend. Maar we zijn taaie rakkers, let maar op. Het legendarische koppel Meulenkamp/Boter is onverwoestbaar! We blijven ons goed verzorgen, na een grote pils doen we een flinke tuk.

Vandaag bedacht ik wat ik al weken overbodig op mijn frele rug meesjouw en dat is ondanks alle eindeloze overwegingen heel wat. We bespaarden op allerlei details maar namen toch nog teveel mee: 1 onderbroek en -hemd, aftershave, 1 fleeze, 1 telefoonsnoertje, 1 stekkertje, 1 paar sokken, 1 overhemd (hoe verzin je het?), 1 paar stokken (Marga gebruikte ze echt nooit!) en 1 zonnebril (na 3 dagen toch al kapot). Marga had ook wel onnodigs mee misschien. Dat is zomaar ruim 1 kilo samen en dat telt. Die zak is soms behoorlijk zwaar, maar het went gewoon. 7, 10 of 14kg is ook maar een idee.

We gloeien nog steeds van trots, de Compostela zit netjes opgeborgen in een koker maar is voelbaar. We ploegen voort,

Roeland