Om de koe maar meteen bij de horens te pakken....het struisvogelnest is een ooievaarsnest! Vandaag hebben we er drie gezien op opnieuw een kerktoren, een op het dak van een schuur/boerderij, een op het dak van een gewoon woonhuis. Ze hebben ook jonkies.Vanaf een afstandje zag ik er zeker een stuk of 10. Wat een lawaai kunnen die beesten maken. Klepperen met hun snavels. Wapperen met de vleugels. Af en toe zagen we ze uitvliegen. Moesten zeker eten halen voor hun kroost wat nog moet leren vliegen.

Vandaag wel een leuke wandeling, niet spectaculair. We hebbeb nog tijd genoeg. Er komen nog wat heuvels te goed. We lopen bewust war langzamer. Straks hebben we onze energie misschien weer hard nodig.

Lieve Rene, Diana. In Leon heb ik veel aan jullie gedacht. Leuke gezellige stad met al die terrasjes. We sliepen daar in het klooster. Onze reisgids vertelde dat mannen en vrouwen in gescheiden kamers moesten slapen. Kwamen we daar. Married????? Zei de man. Wij: yes, yes, yes!!!! Hij kon het controleren in ons paspoort!!! We kwamen zomaar weer in een hoogslaper terecht. Tja regels en kuisheid hoort er te zijn. Maar..... later zag ik wel dar er vrouwen en mannenkamers waren. Ik heb maar niet naar de klompjes gekeken. Leon is ook zo'n stad waar je wat langer zou kunnen zijn. Er is genoeg te zien. We hebben een poos op Plaza Mayor gezeten. Dat plein met dat gigantische stadhuis (denken wij).

Spanje is sowieso in deze tijd van het jaar leuk. We treffen het met het weer, zon...voorlopig nog geen zonnesteek. Heerlijk zo. Straks met de nieuwe bergjes moeten we maar zien. Heeeele relaxte mensen. Ook eigenlijk altijd heel vriendelijk. Ik sta op de foto met de eigenaar van een winkeltje die seranoham stond te snijden....nou ja hij had een kamer van zijn huia als zodanig ingericht. De seranoham prees hij aan, specialiteit van het huis. Roel heeft er van gesmuld. Hij srommelde zijn hele huis door om te zoeken naar een paar pakjes vruchtesap. Vervolgens was het nog een heel gebeuren om uit te zoeken wat dat dan kostte. Hij glunderde, hij had zo'n plezier om met ons mee te denken en te doen voor wederom een lekkere lunch in het gras.

Mensen komen en gaan. Nieuwe mensen die bijv. vorig jaar ergens gestopt zijn en nu op diezelfde plek weer instappen om weer een volgend deel van de route te doen. Vanmorgen een stukje meegelopen met een Duitse vrouw die besloot hier te stoppen, nog een week naar het strand ts gaan en volgend jaar de rest te lopen. Ze gaf aan genoten te hebben en zo blij te zijn de knoop doorgehakt te hebben. Het verhaal van een vrouw die iedere dag 10 km loopt, vervolgens de bus pakt naar de plek waar ze wil zijn en dit de volgende dag ook weer zo aan pakt. Ieder zijn eigen stijl, ieder vanwege eigen motivatie. Mooi!!!

Tja, we hebben het gelukkig nog steeds goed. Ieder dag is nieuw. Het verveelt niet. Dikke kussen op jullie wangen.

Marga.