RoelandenMargaopdeCamino.reismee.nl

Leon

Nieuwe mijlpaal op onze tocht, Leon. Prachtige kathedraal. Ik kan niet kiezen welke ik mooier vind, die in Burgos of deze hier.Qua bouwstijl overeenkomsten maar ook zo veel verschillen. En vooral heel veel glas in lood, gebrandschilderde ramen. Prachtige kleuren, bijbelse voorstellingen cq verhalen. Mooi! 1800 m2. In elk geval is er alle moeite voor gedaan er iets bijzonders van te maken.

Vandaag weer fijn gelopen, joepie!!!! Mijn rechter voorvoet is wat minder buigzaam en soepel dan de linker. Dat is altijd al zo. Ik heb daar wisselend wel of niet last van. Volgens mij iets waar ik het maar gewoon mee moet doen. Na eergisteren heeft Roel zijn gouden, fysiotherapie handjes weer eens laten wapperen. Beetje kneden,masseren en zo. Of het daardoor kwam...ik kon in elk geval weer makkelijker lopen.

Gisteren was weer een wamdeling met stip, de twee dagen ervoor ook. Ik vond het prachtig, die wind om me heen. 'Beulen' tegen de wind in, Nee hoor, net leuk, je voelt dat je er iets voor moet doe . Juist dat geeft je ook een gevoel van sterk te zijn.

De flora is hier enorm rijk. Al zoveel verschillende bloemetjes gezien. Gisteren voor het eerst lavendel in het wild gezien tussen koolzaad, korenbloemen, margrieten en nog een heleboel soorten meer.

Gisteren ook een ree gezien. Best wel lang. Stilstaand, lopend en vervolgens in galop. Altijd weer peachtig als zoiets gebeurt. Ik heb er van genoten.

Na 3 weken is opstaan, rugzak inruimen, lopen, douchen, dorp cq stad verkennen, eten, slapen onze leefstijl geworden. Hoe moet dat straks weer thuis?? Gaat niet lukken! Niet schrikken Eva we komen echt weer thuis. Zal wel weer een grote omschakeling zijn die ik graag nog even voor me uitschuif.

Ik vind zo leven wel boeiend. Iedere dag nieuwe mensen. Ook ontstaat er een zekere vaste kern. Het is onderweg gewoon fijn.

Liefs Marga.

Reacties

Reacties

René

Leon is een prachtige stad, we zijn er al verschillende keren geweest. Hier woont een broer en een zus van Diana. Als jullie bij San Marcos komen moet je maar even om je heen kijken. Links op het plein bij de bankjes was Diana's eerste ontmoeting met haar familie, dus voor ons een bijzondere plek. Veel suc6 op jullie verdere tocht. Gr. René.

Gerard

Dag Marga en Roeland,

Ik kan me je laatste verzuchting goed indenken: hoe moeten jullie in vredesnaam weer aan de tredmolen van het gewone leven wennen? Je schijnt apps te hebben waarmee je het parcours van wielerwedstrijden als Luik-Bastenaken-Luik op een scherm kunt projecteren, en dan zelf op je hometrainer kunt zitten trappen waarbij je het parcours virtueel voorbij ziet komen. Misschien is er ook wel een markt voor zo'n app voor de Camino. Dan kunnen jullie twee loopbanden in de woonkamer zetten, en met een pilsje en een bakje chips onder handbereik nog eens een etappe overdoen. Dan heb je bovendien geen last van opdringerige Amerikanen die ten onrechte teveel plaatsen reserveren in de herberg.

Maar zonder gekheid: jullie leven nu in een soort universum dat min of meer buiten de gewone tijd staat, of er parallel aan loopt, zoals in de boeken van Murakami. En op een gegeven moment moet je weer terug naar het "gewone" universum. Toch is dat van later zorg: nu eerst maar in het heden blijven leven en lopen.

Ik ben gisteren met Eef bij mama geweest. Ze was helemaal in topvorm: vrolijk, lachen, lief kijken. Ik dacht werkelijk even dat ze me herkende, want ze zei tweemaal achter elkaar duidelijk "lul" tegen me! Het was heerlijk weer en we hebben de traditionele wandeling langs de uiterwaarden gemaakt. Op een gegeven moment zei ik tegen haar: "Ja, mama, maar je bent ook al 88." En daarop antwoordde zij: "Ik ben niet klein te krijgen." Verbazingwekkend toch?

Goede tocht verder,
Gerard

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!