Afgelopen dagen geen wifi, dus geen verhalen. In de albergue waar we nu zitten werkt het ook niet, bij de buren wel dus zijn we daar maar even gaan zitten. Geen mens die zich er aan stooort. Relaxed volkje die Spanjaarden tenzij ze het gewoon niet in de gaten hebben.

We waren een dag blijven hangen bij de albergue waar wilbert hospitalero is. Annemieke had ons op het idee gebracht. Ze kent hem omdat hij de huisbaas is van Maarten (haar zoon). Een wat anderssoortige albergue dan we tot nu toe hebben gehad. Flink wat losser allemaal met Bob Marley muziek, ezels en hanen en kippen. Een tipi om in te slapen. Wilbert is een beetje een jaren 60 figuur die in zijn leven van alles gedaan heeft, daar afstand van genomen heeft en nu deze albergue verder wil laten groeien. We hadden het er reuze naar onze zin. Wat leuk voor je Suzanne dat je een week ook daar mag hospitaleren. Het lijkt me geweldig dat een week te doen.

Na een vrije dag vandaag weer wandelen. Over de hoogvlakte met inderdaad niet veel afwisseling in het landschap maar wel eem mooi landschap. Was wel even weer er in komen na een dag niet gewandeld te hebben en het was flink warm. We zijn helemaal in onze schik met onze zonnehoedjes. De vogels, krekels, kikkers hielden ons afwisselend gezelschap. Rond 12 uur hadden we een klein schaduwtje naasr ons.

Gisreravond werd een medeperegrino flink in het zonnetje gezet omdat ze 65 werd.Een groep Koreanen zongen voor haar o.a. het Ave Maria. Ik zag de tranen over haar wamgen rollen. Daarna werd er door de Spanjaarden met veel abacdabraa en andere heksentoeren een stevig alcoholisch drankje gebrouwen in een kkokpan met stukjes appel en sinaasappel en koffiebonen. Na lang genoeg geroerd te hebben voor iedereen een glas met een acuut aangerukt stuk taart. Leuk he, ga je alleen op stap, verwacht je niets en ontstaat er een prachtig feest.

Weer een dag, veel nieuwe mensen gezien, ben benieuwd wie van het begin we nog zullen zien. Het is fijn hier. Jelmer en Eva hebben het naar hun zin. We blijven nog even weg. Het voelt zo royaal en zo rijk dit te kunnen doen.

Ik las gistereneen spreuk: Het maakt niet uit waarom je leeft, Leef!! Deze wandeltocht is leven en ondanks moeie en warme voetjes....genieten!

Dank jullie wel allemaal voor jullie reacties. Het is leuk te weten dat er zo mee geleefd wordt.

Kussen, knuffels. Marga.